Rallymonster Porsche 959
Onder de Supercars is de Porsche 959 eigenlijk maar een vreemde verschijning. Niet alleen ziet de auto eruit als een 911 met een wel heel extreme bodykit, ook zijn de rally-aspiraties van de auto duidelijk terug te zien in het uiterlijk, geen gemeengoed in dit segment.
Wie de auto kent staat er echter niet van te kijken: de 959 was de straatversie van Porsches rallywapen in de opperklasse van deze tak van sport: de beruchte Groep B.
Voor homologatie voor de Groep B waren slechts 200 straatversies van het rallymonster voldoende. Dat zorgde voor extreme creaties op de weg, en deze Porsche was daar één van.
Voor het Duitse sportwagenmerk was het rallyrijden een goede manier om vierwielaandrijving in een 911-achtige auto te introduceren, en ook de straatversie had die voorziening. Nu niets bijzonders, maar tijdens de introductie in 1987 maakte het de 959 behoorlijk uniek. Dat gold voor wel meer zaken: deze Porsche was niet alleen de snelste, maar ook één van de meest geavanceerde auto’s op de markt.
De zescilinder boxermotor werd voor dit kanon voorzien van twee turbo’s, die het vermogen opschroefden naar 450 pk. Tegenwoordig komt een ‘normale’ Carrera S al behoorlijk in die richting, maar een kwart eeuw geleden was dit een buitenaards getal.
Dankzij het gebruik van lichtgewicht materialen als kevlar en aluminium woog de auto onlangs zijn geavanceerde techniek slechts 1450 kilo, en dat betekende zeer indrukwekkende prestaties: de sprint naar 100 km/h nam slechts 3,7 seconden in beslag, de top lag met 317 km/h ruim boven de magische 300-grens.
Ondanks het feit dat 200 gekentekende exemplaren genoeg was om mee te mogen doen in de koningsklasse van de rallysport bouwde Porsche 337 exemplaren verdeeld over 1987 en 1988. Voor mensen die dachten dat het daarmee klaar was, volgde in 1992 een verrassing: Porsche bleek nog wat reserveonderdelen te hebben liggen en bouwde begin jaren ’90 nog eens acht exemplaren.
Deze auto’s waren flink duurder dan de eerdere exemplaren: Porsche vroeg er 747.500 Mark voor, tegenover 420.000 voor de vroegere serie. Aan die verhouding is tegenwoordig nog niets veranderd: 959’s gaan voor immensen bedragen over de toonbank, maar de exemplaren uit de jaren ’90 zijn helemaal onbetaalbaar.
Een hele
echte Fiat 110
Op janwib.blogspot proberen we regelmatig een leuke klassieker te tonen. Een mooi verhaal of andere goede reden zijn daarbij de aanleiding. Deze week een hele ‘echte’ Fiat 1100 die recent op de foto is gezet voor een reportage op de weblog.
Een auto die bij mij ontzettend veel sympathie opwekte en die ik zelf heb gehad.
Een mooie auto met busladingen uitstraling en een bijzonder vriendelijk karakter. Het valt weer eens op wat een compacte afmetingen de auto’s destijds hadden, waarbij het interieur met al het glas en dunne raamstijlen ruimtelijk aan doet.
De auto ziet er op de foto’s goed uit, dat kan echt nog wel eens tegenvallen, maar dat is bij deze ‘Millecento’ beslist niet het geval.
De Citroën heeft ook een lelijke eend met 4x4 gemaakt met twee motoren, wist u dat ? ↓
http://janwib.blogspot.nl/2012/12/citroen-2cv-4x4.html
De fraaiste Jaguars van na 1960
Dit zijn –geheel subjectief en in redelijk willekeurige volgorde- de Jaguars die ons het beste zijn bijgebleven en die wat ons betreft het meest hebben betekend voor het merk JAGUAR.
Met dank aan Peter Wibbelink voor de tip.
1. De E-Type (1961)
Legendarisch, vooral door zijn eindeloos lange neus met daarin in veel gevallen een geweldige twaalfcilinder.
De E-type is volgens velen nog steeds de mooiste auto aller tijden, vooral de eerste serie met zijn kleine achterlichten.
2. De F-Type (2012)
Dat is gevaarlijk, een moderne auto op de tweede plaats zetten, maar zoals gezegd is de volgorde niet het belangrijkst. Bovendien vinden wij de F-type bloedmooi, ongelofelijk begerenswaardig en hij klinkt ook nog eens fenomenaal: wat een auto.
3. De Mark 2 (1959)
Eigenlijk geïntroduceerd in de fifties, maar de MK2 en zijn afgeleiden gingen tot ver in de jaren ’60 door. De auto is nog steeds een redelijk populaire klassieker, en dat is gezien zijn stijlvolle voorkomen goed te begrijpen. Snel waren de auto’s ook: een beetje MK 2 haalde ruim 200 km/h, zeer bijzonder voor een vierdeurs uit die jaren.
4. De XJ (1968)
Er zijn weinig auto’s waarvan het design zo lang is voortgezet als van dit model XJ. Zelfs de XJ die in 2009 uit productie ging borduurde duidelijk voort op dit model, dat mijn zijn platte, ranke lijn misschien wel de stereotype ‘Jag’ is. In 2009 was het hoog tijd voor wat nieuws, maar mooi zijn de XJ’s volgens dit recept nog steeds. De oorspronkelijke XJ bood de keuze uit een enkele of een dubbele zescilinder: de V12 heette in goede Engelse traditie ‘double six’, en was dat in feite ook.
5. XJ-S (1975)
Dit model dient vaak als voorbeeld voor mensen die willen bewijzen hoe onbetrouwbaar Jaguars zijn, maar daar zullen liefhebbers geen boodschap aan hebben. Een heerlijke, alweer erg langgerekte coupé koets en fantastische GT-kwaliteiten zorgden ervoor dat die schare liefhebbers groot genoeg was. De XJ-S vormde de brug tussen de E-type en de XK8, wat betekende dat hij lang in productie bleef: van 1975 tot 1996.
6. De XJ220 (1992)
Hoewel dit model dankzij zijn V6 in plaats van de beloofde V12 een beetje een deceptie leek was het mooi wel een tijd lang de snelste productieauto ter wereld. De aalgladde supersporter haalde een bizarre 350 km/h.
7. De S-Type (R) (1999)
Dit tijdperk is niet het meest succesvolle in Jaguars lange geschiedenis, en dat kwam deels door het eindeloos uitknijpen van dezelfde retro-designtaal. Jammer, maar in het geval van de S-type leverde dat bepaald geen lelijke auto op, die bovendien duidelijk anders was dan de XJ. Wie nog twijfelde over dit model werd in 2002 geholpen door de komst van de R, een 410 pk sterke M5-concurrent. Smullen!
8. De XF (2008)
De XF brak in 2008 definitief met de Jaguar-tradities, maar deed dat op een bijzonder fraaie manier.
Weg met retro: de XF is uiterst modern en een frisse verschijning in zijn segment. Bijna iedereen vindt ‘m mooi.
9. De XJ (2009)
Voor de XJ geldt eigenlijk hetzelfde als voor de XF, hoewel de frisse wind voor het topsegment misschien iets te fris was: Jaguars grootste is misschien te afwijkend voor de doorgaans conservatieve koper in deze prijsklasse. Maakt voor ons niets uit, want de XJ is net als alle moderne Jaguars niet alleen een feest om naar te kijken, maar ook om in te rijden.
10. De XK (2006)
Jawel, wij zijn fan van Jaguars laatste grote beleidswijziging! Ook de XK mag op onze warme belangstelling rekenen, en heeft als grootste nadeel nota bene de F-type, die misschien toch net iets mooier is.
Bij een merk als Jaguar is het natuurlijk bijzonder lastig om de tien fraaiste modellen eruit te kiezen. Voeg daarom gerust nog wat toe: een slechte keuze maken kan deze keer bijna niet. Hoewel… de X-Type zal niemand favoriet zijn, toch?
.jpg)